Wyszukiwanie preparatu według nazwy

Mimvey i Thalidomide

Ustalenie interakcji Mimvey i Thalidomide oraz możliwości ich łącznego przyjmowania.

Wynik kontroli:

Mimvey <> Thalidomide

Aktualność: 09.05.2022 Recenzent: Shkutko P.M., k.n.m, in

W bazie danych oficjalnych katalogów wykorzystywanych do tworzenia serwisu stwierdzono interakcję ustaloną statystycznie na podstawie wyników badań, która może albo prowadzić do negatywnych konsekwencji dla zdrowia pacjenta, albo wzmacniać wzajemny pozytywny efekt. W celu rozwiązania problemu wspólnego przyjmowania leków konieczna jest konsultacja lekarska.

Konsument:

Za pomocą talidomid wraz z estradiolu mogą zwiększać ryzyko niebezpiecznych skrzepów krwi. Ryzyko jest wyższe przy użyciu talidomidu z deksametazonem lub innym chemioterapii leków do leczenia szpiczaka mnogiego, niż jeśli używasz jednego talidomid dla jakichkolwiek innych warunków. Ponadto, ryzyko wzrasta z wiekiem, palenie papierosów, wysokie ciśnienie krwi lub wysoki poziom cholesterolu. Skrzepy krwi może prowadzić do takich powikłań, jak zawał serca, zator tętnicy płucnej (zator tętnic w płucach), i udar mózgu. Porozmawiaj z lekarzem, jeśli masz jakiekolwiek pytania lub wątpliwości. Twój lekarz może przepisać alternatywne opcje, które nie oddziałują lub mogą wymagać dawki korekty lub częstszej kontroli dla bezpiecznego stosowania obu leków. Należy natychmiast skontaktować się z lekarzem, jeśli występują potencjalne oznaki i objawy zakrzepów krwi, takie jak ból w klatce piersiowej; duszność; trudności w oddychaniu; kaszel z krwią; nagła utrata widzenia; ból, zaczerwienienie lub obrzęk w rękach i nogach; i drętwienie lub osłabienie po jednej stronie ciała. Ważne jest, aby powiedzieć lekarzowi o wszystkich innych leków używasz, w tym witamin i ziół. Nie zaprzestać stosowania jakichkolwiek leków bez konsultacji z lekarzem.

Profesjonalista:

Uważnie śledzić: leczenie lekami, które mogą powodować zakrzepicę, takich jak środki pobudzające erytropoezę, estrogeny, selektywne modulatory receptora estrogenowego lub inhibitory C1 esterazy mogą nasilać ryzyko wystąpienia żylnych powikłań zakrzepowo-zatorowych związanych z zażywaniem leku. Podczas korzystania ze szpiczakiem mnogim, istnieje zwiększone ryzyko żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej, takich jak zakrzepica żył głębokich i zatorowość płucna. Ryzyko to znacznie wzrasta, gdy talidomid w połączeniu ze standardowymi chemioterapia agentów i/lub sterydy. W jednym badaniu kontrolowanym, poziom żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej u pacjentów, otrzymujących talidomid z deksametazonem wobec 4,9% u pacjentów leczonych tylko deksametazon 22.5%. Zakrzepowo-zatorowa, takich jak zawał mięśnia sercowego i naczyń mózgowych zdarzenie może również wystąpić. Ryzyko choroby zakrzepowo-zatorowej jest największe w ciągu pierwszych pięciu miesięcy terapii.

Sterowanie: agenci, które powodują zakrzepicy należy stosować z ostrożnością u pacjentów ze szpiczakiem mnogim otrzymujących talidomid ze standardowymi chemioterapia agentów i/lub sterydy. Pacjenci powinni być ostrzeżeni o trzeba udać się do lekarza, jeśli rozwijają potencjalnych oznak i objawów choroby zakrzepowo-zatorowej, takich jak ból w klatce piersiowej; duszność; przyspieszony puls; ból, obrzęk i/lub zmiana koloru w rękach i nogach; i drętwienie lub osłabienie po jednej stronie ciała. Profilaktyka leki przeciwzakrzepowe, takie jak niskiej masy cząsteczkowej heparyny i warfaryny może być stosowne, ale decyzję podjąć działania thromboprophylactic musi być podjęta po wnikliwej analizie czynników ryzyka. W przypadku wystąpienia zdarzeń zakrzepowo-zatorowych na tle terapii talidomid, leczenie należy przerwać i standardowego leczenia przeciwzakrzepowego wszczęte. Po antykoagulantem się ustabilizuje i powikłania zakrzepowo-zatorowe zdarzenia pod kontrolą, talidomid może być ponownie uruchomiony w początkowej dawce jeżeli zasiłek jest przewyższają ryzyko. Przeciwzakrzepowego terapia powinna być kontynuowana w ciągu pozostałego kurs leczenia talidomid.

Źródła