Wyszukiwanie preparatu według nazwy

Inotersen i Plazomicin

Ustalenie interakcji Inotersen i Plazomicin oraz możliwości ich łącznego przyjmowania.

Wynik kontroli:

Inotersen <> Plazomicin

Aktualność: 10.09.2023 Recenzent: Shkutko P.M., k.n.m, in

W bazie danych oficjalnych katalogów wykorzystywanych do tworzenia serwisu stwierdzono interakcję ustaloną statystycznie na podstawie wyników badań, która może albo prowadzić do negatywnych konsekwencji dla zdrowia pacjenta, albo wzmacniać wzajemny pozytywny efekt. W celu rozwiązania problemu wspólnego przyjmowania leków konieczna jest konsultacja lekarska.

Konsument:

Inotersen może powodować choroby nerek, w tym kłębuszkowe zapalenie nerek, który jest chorobą zapalną nerek. Kłębuszkowe zapalenie nerek może prowadzić do niewydolności nerek, i łącząc go z innymi lekami, co może mieć również wpływ na nerki, takich jak plazomicin może zwiększyć to ryzyko. Porozmawiaj z lekarzem, jeśli masz jakiekolwiek pytania lub wątpliwości. Twój lekarz może przepisać alternatywne opcje, które nie oddziałują lub mogą wymagać dawki korekty lub częstszej kontroli dla bezpiecznego stosowania obu leków. Należy natychmiast skontaktować się z lekarzem, jeśli tworzysz oznaki i objawy, które mogą świadczyć kłębuszkowe zapalenie nerek, takich jak obrzęk lub obrzęk twarzy, rąk lub nóg; pojawienie się lub pogorszenie duszność lub kaszel; krew w moczu lub brązowy moczu; piany moczu (białko w moczu), a zmniejszyła się parcie na mocz. Ważne jest, aby powiedzieć lekarzowi o wszystkich innych leków używasz, w tym witamin i ziół. Nie zaprzestać stosowania jakichkolwiek leków bez konsultacji z lekarzem.

Profesjonalista:

Uważaj: inotersen jednoczesne stosowanie z innymi nefrotoksicnami środków może zwiększyć ryzyko wystąpienia zaburzeń czynności nerek poprzez dodatek skutków ubocznych na nerki. Inotersen może powodować kłębuszkowe zapalenie nerek, co może prowadzić do zależny od dializy niewydolność nerek. W premarketing próby kliniczne, kłębuszkowe zapalenie nerek wystąpił w trzech (3%) pacjentów, leczonych inotersen przeciwko nie otrzymujących placebo pacjentów. Jeden przystanek inotersen nie rozwiązało objawy kłębuszkowego zapalenia nerek i niezbędne leczenie za pomocą leków immunosupresyjnych. Jeden pacjent nie otrzymywał leczenia immunosupressivnuû i pozostaje dializy-zależnej. Inotersen wywołane kłębuszkowe zapalenie nerek może towarzyszyć zespołem nerczycowym, powikłania, które mogą obejmować obrzęk, zwiększona krzepliwość krwi żylnej i tętniczej zakrzepicy i zwiększona podatność na infekcje. Ponadto, antysensowny oligonukleotydów, takie jak inotersen może gromadzić się w komórkach proximal canaliculus nerki i powodują wzmocnienie kanalzeva białkomocz. Białko w moczu do kreatynina (UPCR), która przekracza 5-krotnie górną granicę normy, a wzrost od pierwotnego poziomu kreatyniny w surowicy krwi więcej niż 0,5 mg/dl wystąpił w 15% i 11% inotersen pacjentów, odpowiednio, w porównaniu z 8% i 2% pacjentów, otrzymujących placebo, odpowiednio.

Sterowania: należy zachować ostrożność, gdy inotersen wyznaczyć z nefrotoksicnami lekami i innymi lekami, które mogą zakłócać funkcji nerek (np. aminoglikozydy; polypeptide, glikopeptyd, i polimyksyna antybiotyki; amfoterycyna b; aminosalicilatami; przeciwwirusowe/leki antyretrowirusowe, takich jak Acyklowir, adefowir, cydofowir, foscarneta, gancyklowir, i Tenofowir; środki na przykład, aldesleukin, cisplatyny, klofarabina, ifosfamid (ifex®), streptozocin i wysokie dożylnie dawki metotreksatu; środki chelatujące, takie jak deferaziroks, deferoksamina, edetat disodu, wodorofosforan edetat i wapnia; leki immunosupresyjne, takie jak cyklosporyna, Everolimus, takrolimus, sirolimus i takrolimus; wewnątrznaczyniowe środków kontrastowych; dożylnie bisfosfoniany; dożylnego Pentamidyna; wysokie dawki i/lub przewlekłe stosowanie niesteroidowych leków przeciwzapalnych; azotan galu; li; penicylamina) . Kreatyniny w surowicy, obliczanie prędkości filtracji kłębuszkowej (GFR), białka w moczu stosunek kreatyniny (UPCR), i badanie moczu musi być uzyskane przed rozpoczęciem inotersen i regularnie w czasie i nie mniej niż 8 tygodni po traktowania, zgodnie z oznaczeniem. Inotersen w ogóle nie należy rozpoczynać u pacjentów z UPCR 1000 mg/g lub wyższej, lub u pacjentów, którzy nie możesz trzymać się zalecanej laboratorium monitoringu i zasady zarządzania. Pacjenci lub ich opiekunowie powinni być świadomi oznaki i objawy kłębuszkowe zapalenie nerek i zasięgnąć porady lekarza w przypadku ich wystąpienia, w tym obrzęk, duszność, kaszel, krwiomocz, i zmniejszyły się parcie na mocz. Inotersen powinny być wycofane w pacjentach, którzy rozwijają UPCR 1000 mg/g lub wyższej, lub GFR poniżej 45 ml/min/1,73 m2, w oczekiwaniu dalszej oceny ich przyczyny. Cotygodniowe dozowanie może być wznowione po GFR zwiększa się do co najmniej 45 ml/min/1,73 m2, UPCR zmniejsza się do poziomu poniżej 1000 mg/g, lub główną przyczyną zmniejszenia czynności nerek poprawione. U pacjentów z UPCR 2000 mg/g lub wyższej, wykonywać dalsze oceny dla ostrego kłębuszkowego zapalenia nerek na wskazania kliniczne. Jeśli ostre kłębuszkowe zapalenie nerek potwierdza, inotersen muszą być zawsze zakończone.

Źródła