Gadobenate dimeglumine i Methadone Hydrochloride

• Nazwa niezastrzeżona: gadobenate dimeglumine
• Postać farmaceutyczna: nie
• Inne znaki handlowe: Multihance

Gadobenate dimeglumine-to środek kontrastowy, który ma właściwości magnetyczne. Jest on stosowany w połączeniu z rezonansu magnetycznego (MRI) lub angiografia rezonansu magnetycznego (MRA) pozwalają na naczynia krwionośne, narządy i kości, aby była widoczna na REZONANSU magnetycznego (MRA.

Gadobenate dimeglumine służy do diagnozowania niektórych chorób mózgu i rdzenia kręgowego (ośrodkowego układu nerwowego). Lek ten jest również stosowany do diagnostyki miażdżycy (niedrożność tętnic).

Gadobenate dimeglumine może być również używany do celów nie wymienionych w niniejszej instrukcji leków.

• Nazwa niezastrzeżona: methadone
• Postać farmaceutyczna: nie
• Inne znaki handlowe: Dolophine, Methadose, Methadose Sugar-Free, Diskets

Stosowany pozajelitowo do bańki umiarkowanego i silnego bólu, że nie odpowiedział na nonopiate leków przeciwbólowych.

Stosuje się doustnie w celu ułatwienia umiarkowanego do silnego bólu, gdy ciągły, stały środek przeciwbólowy potrzebne na dłuższy okres czasu. Doustnych leków nie jest wskazany do łagodzenia ostrych (np. pooperacyjne), ból, do bólu, który jest słaby lub nie ma, utrzyma się przez dłuższy okres czasu, lub do wykorzystania w razie potrzeby ("ODB") podstawie.

Do łagodzenia przewlekłego bólu w obu opium-naiwnych pacjentów I osób przeszło na metadon terapii od innych agonistów opioidowych z powodu słabego bólu lub skutków ubocznych od poprzedniego leku (obrót opiatów).

Badania kliniczne wykazują, że skuteczność może być podobny do morfiny i innych opiatów u pacjentów z przewlekłą złego bólu. Niemniej jednak, eksperci na ogół zgadzają się, że metadon należy wyznaczyć w leczeniu przewlekłego bólu, tylko lekarze wiedzą o ryzyku (np. Qt interwał wydłużenie) i farmakokinetyki, i nie powinna być pierwszym wyborem dla długotrwałego lub długotrwałego działania opiatów leki przeciwbólowe.

Korzyści związane z użyciem metadonu w leczeniu bólu przewlekłego, obejmują występowanie wielu form leku, dobrą biodostępnością, szybkim początkiem działania, zmniejszenie dawki częstotliwości (z powodu tego leku długi okres półtrwania), niska cena, brak aktywnych metabolitów.

Wady związane z wykorzystaniem, obejmuje rozszerzenie możliwości akumulacji wielokrotnych dawek (które mogą prowadzić do toksyczności), znaczna zmienność osobnicza farmakokineticeskih parametry, potencjał dla interakcje narkotyków, problemy związane z dawki miareczkowania i przeniesienie pacjentów z terapii z innymi agonistów opioidowych i handlowy dostępność i względna łatwość użycia rozszerzonej-wydanie preparaty innych agonistów receptorów opioidowych.

Zazwyczaj użyć opioidy w leczeniu bólu przewlekłego (tj. ból trwające >3 miesięcy lub po normalnych gojenie tkanek), który nie jest związany z aktywnego leczenia raka, opieki paliatywnej, lub w końcu żywotności opieki, tylko jeśli innych odpowiednich niefarmakologiczne i farmakologicznej nonopiate strategii okazał się nieskuteczny, a oczekiwane korzyści zarówno dla ulgę w bólu i funkcjonalne poprawa, jak się oczekuje, przewyższają ryzyko.

Jeśli są używane do przewlekłego bólu, opiat leki przeciwbólowe powinny być częścią kompleksowego podejścia, które obejmuje również odpowiednie niefarmakologiczne czasowniki modalne (np. terapia poznawczo-behawioralna, techniki relaksacyjne, biofeedback, funkcjonalne odzysku, FIZJOTERAPIA, określonych operacji chirurgicznych) i inne odpowiednie preparaty farmakologiczne (np. nonopiate leki przeciwbólowe, przeciwbólowych dodatkami, na przykład niektóre leki przeciwpadaczkowe i przeciwdepresyjne dla określonych warunków ból neuropatyczny).

Dostępne dowody są niewystarczające, aby ustalić, czy dłuższej terapii zastępczej dla chronicznego bólu przy stałej bólu i poprawę funkcji i jakości życia lub przewyższa inne farmakologicznej i niefarmakologiczne procedury. Użycie wiąże się z poważnym ryzykiem (np. zaburzeń związanych z zażywaniem opiatów, przedawkowanie). (Zob. zarządzanie terapii zastępczej dla chronicznego Noncancer bólu, dawkowanie i sposób podawania).

Jest stosowany w leczeniu detoksykacji i leczenia zachowawczego jako oralny substytut heroiny lub innych podobny do morfiny leków dla redukcji narkotyk-agonistą zespół odstawienia u pacjentów uzależnionych od tych narkotyków.

Sukces leczenia zależy od wyboru odpowiedniej motywacji pacjentów I pod kątem społecznej, psychologicznej, zawodowej i edukacyjnej, jak i medycznej.

Używane do zarządzania przejawów opiat zespołu abstynencyjnego (tj. opieki poporodowej) u noworodków narażonych na działanie opiatów w okresie rozwoju płodowego.

Opiaty są zalecane jako pierwszej linii terapii lekowej dla środowiska i środki wsparcia (np. minimalizacja bodźców zewnętrznych, maksymalizacja matka-dziecko kontaktu [np. rodziców "wspólny pobyt w"], karmienie piersią nie jest przeciwwskazane dla, pieluszki i środki ostrożności), są niewystarczające. Może dodać więcej terapii (na przykład, umieścić, fenobarbital) jeśli odpowiedź na opiaty niewystarczający lub dodać fenobarbital, jeśli noworodka został wystawiony artykuł substancjami w okresie rozwoju płodowego.

Podczas gdy morfina był używany bardziej intensywnie, niż inne opiaty w zarządzaniu syndrom odstawienia opiat noworodków, niektóre badania pokazują, metadonu lub buprenorfiny może być związane z krótszą długość leczenia i pobytu w szpitalu. Konieczne są dodatkowe badania w celu ustalenia optymalnych harmonogramów dawkowanie i uprzywilejowane opium leków i oceny dłuższej perspektywie (np. rozwoju umysłowego) wyników.

Stosowanie standardowych protokołów do wykrywania, oceny i leczenia; wykorzystanie protokołów poprawia ogólny odpowiedzi, w tym skrócenie czasu pobytu w szpitalu i czas trwania leczenia farmakologicznego. Niektóre dane świadczą o tym, że użycie standardowego protokołu może być ważniejsze niż użycie specyficznych opiat agonistów (np. metadonu w porównaniu z morfiną) w poprawie wyników.