Edoxaban Tosylate i Levorphanol Tartrate

• Nazwa niezastrzeżona: edoxaban
• Postać farmaceutyczna: nie
• Inne znaki handlowe: Savaysa

Zmniejszenie ryzyka udaru mózgu i zatorowości systemowej u pacjentów z bez zaworu migotaniem przedsionków.

Nie stosować u pacjentów z Clcr >95 ml/minutę. (Zob. Ostrzeżenie W Pudełku.)

Noninferior w dobrze kontrolowanych (średni czas w zakresie terapeutycznych INR: 65%) terapii warfaryną w profilaktyce udaru mózgu i systemowych choroby zakrzepowo-zatorowej, a także jest związana z niskim poziomem krwawienia i sercowonaczyniowa śmierć.

American college piersi lekarzy (świadczenie), Amerykańskiego uderzenia skojarzenia (ASA) i, wg, TAK, i inni specjaliści zalecają leczenie przeciwzakrzepowe u wszystkich pacjentów z bez zaworu migotaniem przedsionków jest, są narażeni na zwiększone ryzyko udaru mózgu, przy braku przeciwwskazań.

Wybór leczenie przeciwzakrzepowe u pacjenta ryzyka wystąpienia udaru mózgu i krwawienia; w sumie ostrą-droga pokarmowa przeciwzakrzepowego terapii zaleca się u pacjentów, którzy mają wysokie ryzyko wystąpienia udaru mózgu i przyjęcia niskie ryzyko krwawienia; należy rozważyć aspiryna lub brak leczenie przeciwzakrzepowe u pacjentów z niskim ryzykiem. Pacjenci ze zwiększonym ryzykiem udaru mózgu, zazwyczaj obejmują te Z do niedokrwiennym lub TIA, starość (np. ≥75 lat), historii nadciśnienia tętniczego, cukrzycy, czy franków szwajcarskich. Ponadto, płeć żeńska jest ważnym czynnikiem ryzyka wystąpienia udaru mózgu u pacjentów z migotaniem przedsionków, zwłaszcza u pacjentów w wieku ≥75 lat.

Chociaż warfaryna jest tradycyjnie używany do odbioru wewnątrz i przeciwzakrzepowe u chorych z migotaniem przedsionków zwiększa ryzyko udaru mózgu, pokoje-antagonista witaminy K, doustne leki przeciwzakrzepowe, takie jak edoxaban może być przydatną alternatywą w wybranych pacjentach z osoba o umiarkowanych poglądach wysokie ryzyko udaru mózgu, które nie mogą przestrzegać warfaryna monitorowania wymagania lub w których szeregowy odpowiedź terapeutyczną na warfaryna, nie mogą być osiągnięte; warfaryna nadal może być korzystne u pacjentów, którzy optymalnie zarządzane i dobrze kontrolowanych Cinre.

Względna skuteczność i bezpieczeństwo nie antagonista witaminy K doustne leki przeciwzakrzepowe (np. apiksaban, dabigatran, edoxaban, rywaroksaban), jeszcze nie w pełni wyjaśnione.

Przy wyborze odpowiedniej leków przeciwzakrzepowych, wziąć pod uwagę takie czynniki, jak bezwzględne i względne ryzyko wystąpienia udaru mózgu i krwawienia; koszty; zgodności z chorym, preferencji, tolerancji i chorób współistniejących; i inni kliniczni czynniki, takie jak nerki i poziomu INR kontrolują (jeśli pacjent przyjmuje warfaryna).

Bezpieczeństwo i skuteczność edoxaban nie stwierdzono u pacjentów z mechanicznymi zaworami serca lub od umiarkowanego do ciężkiego mitralnej stenosis; stosowanie nie jest zalecane u tych pacjentów.

Leczenie zakrzepicy żył głębokich i/lub Tel, po początkowym leczenia pozajelitowego leków przeciwzakrzepowych w ciągu 5-10 dni.

Noninferior z Warfaryną w zmniejszaniu ryzyka nawrotu żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej; związane ze znacznym zmniejszeniem stawek klinicznie istotne krwawienia.

• Nazwa niezastrzeżona: levorphanol
• Postać farmaceutyczna: nie
• Inne znaki handlowe: Levo-Dromoran

Ulga umiarkowanego do silnego bólu.

Zazwyczaj chwilową ulgę od umiarkowanego do silnego bólu, na przykład związane z ostrych i niektórych chorób przewlekłych, w tym przy niewydolności nerek lub wątroby, kolka, ostrych urazów, bólu pooperacyjnego i raka.

W objawowe leczenie ostrego bólu, zapas opioidowe leki przeciwbólowe w bólach w wyniku ciężkich urazów, ciężkich chorób lub zabiegów chirurgicznych, lub gdy nonopiate Alternatywy dla łagodzenia bólu i przywrócenie funkcja, jak się oczekuje, będą nieskuteczne lub przeciwwskazane. Używać mniej skuteczną dawkę przez najkrótszy okres po dłuższym okresie używania opiatów często rozpoczyna się leczenie ostrego bólu. Optymalizacji jednoczesne stosowanie innych odpowiednich procedur. (Zob. zarządzanie terapii zastępczej w przypadku ostrego bólu, dawkowanie i sposób podawania).

W leczeniu bólu przewlekłego w przypadku nieuleczalnej choroby, takie jak rak, głównym celem terapii bólu, aby pacjent stosunkowo bezboleśnie, przy zachowaniu dobrej jakości życia, jak to możliwe.

Zazwyczaj użyć opioidy w leczeniu bólu przewlekłego (tj. ból trwające >3 miesięcy lub po normalnych gojenie tkanek), który nie jest związany z aktywnego leczenia raka, opieki paliatywnej, lub w końcu żywotności opieki, tylko jeśli innych odpowiednich niefarmakologiczne i farmakologicznej nonopiate strategii okazał się nieskuteczny, a oczekiwane korzyści zarówno dla ulgę w bólu i funkcjonalne poprawa, jak się oczekuje, przewyższają ryzyko.

Jeśli są używane do przewlekłego bólu, opiat leki przeciwbólowe powinny być częścią kompleksowego podejścia, które obejmuje również odpowiednie niefarmakologiczne czasowniki modalne (np. terapia poznawczo-behawioralna, techniki relaksacyjne, biofeedback, funkcjonalne odzysku, FIZJOTERAPIA, określonych operacji chirurgicznych) i inne odpowiednie preparaty farmakologiczne (np. nonopiate leki przeciwbólowe, przeciwbólowych dodatkami, na przykład niektóre leki przeciwpadaczkowe i przeciwdepresyjne dla określonych warunków ból neuropatyczny).

Dostępne dowody są niewystarczające, aby ustalić, czy dłuższej terapii zastępczej dla chronicznego bólu przy stałej bólu i poprawę funkcji i jakości życia lub przewyższa inne farmakologicznej i niefarmakologiczne procedury. Użycie wiąże się z poważnym ryzykiem (np. zaburzeń związanych z zażywaniem opiatów, przedawkowanie). (Zob. zarządzanie terapii zastępczej dla chronicznego Noncancer bólu, dawkowanie i sposób podawania).