Wyszukiwanie preparatu według nazwy

Cidofovir Injection i Moxetumomab pasudotox

Ustalenie interakcji Cidofovir Injection i Moxetumomab pasudotox oraz możliwości ich łącznego przyjmowania.

Wynik kontroli:

Cidofovir Injection <> Moxetumomab pasudotox

Aktualność: 27.12.2023 Recenzent: Shkutko P.M., k.n.m, in

W bazie danych oficjalnych katalogów wykorzystywanych do tworzenia serwisu stwierdzono interakcję ustaloną statystycznie na podstawie wyników badań, która może albo prowadzić do negatywnych konsekwencji dla zdrowia pacjenta, albo wzmacniać wzajemny pozytywny efekt. W celu rozwiązania problemu wspólnego przyjmowania leków konieczna jest konsultacja lekarska.

Konsument:

Za pomocą cydofowir wraz z moxetumomab pasudotox nie jest zalecane. Cidofovir może powodować problemy z nerkami, i łącząc go z innymi lekami, które również mogą mieć wpływ na nerki, takich jak moxetumomab pasudotox może zwiększyć to ryzyko. Jeśli otrzymywali moxetumomab pasudotox, być może trzeba czekać co najmniej siedem dni po przyjęciu ostatniej dawki przed rozpoczęciem leczenia z cydofowir. Porozmawiaj z lekarzem, jeśli masz jakiekolwiek pytania lub wątpliwości. Twój lekarz może przepisać alternatywne opcje, które nie oddziałują. Należy natychmiast skontaktować się z lekarzem, jeśli tworzysz oznaki i objawy, które mogą świadczyć nerek, takie jak nudności, wymioty, utrata apetytu, zwiększone lub zmniejszone oddawanie moczu, nagłe zwiększenie masy ciała, utrata masy ciała, zatrzymanie płynów, obrzęki, duszność, ból w kości, skurcze mięśni, zmęczenie, osłabienie, zawroty głowy, splątanie i zaburzenia rytmu serca. Ważne jest, aby powiedzieć lekarzowi o wszystkich innych leków używasz, w tym witamin i ziół. Nie zaprzestać stosowania jakichkolwiek leków bez konsultacji z lekarzem.

Profesjonalista:

Przeciwwskazania: jednoczesne stosowanie cydofowir z innymi nefrotoksicnami środków może zwiększyć ryzyko niewydolności nerek na skutek efektu dodatku na nerki. Dozozawisimaya co jest głównym toksyczność leku cydofowir. Przypadki ostrej niewydolności nerek, w wyniku dializy i/lub przyczynia się do śmierci doszło z tylko jednej lub dwóch dawek leku cydofowir. Białkomocz może być wczesnym objawem cydofowir związanych z nefrotoksyczność, i kontynuacja leczenia może prowadzić do dodatkowych bliższej kanalików uszkodzenia komórek w wyniku glucosuria, redukcja fosforu we krwi, kwasu moczowego i wodorowęglanu; zwiększenia kreatyniny w surowicy krwi; i ostra niewydolność nerek. Niektórych przypadków spełniało kryteria zespołu Fanconiego. W badaniach klinicznych przypadki nefrotoksyczność, w których funkcja nerek nie wrócić do pierwotnego poziomu po zaprzestaniu stosowania leku nie było.

Sterowanie: jednoczesne stosowanie cydofowir z innymi potencjalnie nefrotoksičeskimi leków (np. aminoglikozydy; polypeptide, glikopeptyd, i polimyksyna antybiotyki; amfoterycyna b; aminosalicilatami; przeciwwirusowe/leki antyretrowirusowe, takich jak Acyklowir, adefowir, foscarneta, gancyklowir, i Tenofowir; środki na przykład, aldesleukin, cisplatyny, klofarabina, ifosfamid (ifex®), streptozocin i wysokie dożylnie dawki metotreksatu; środki chelatujące, takie jak deferaziroks, deferoksamina, edetat disodu, wodorofosforan edetat i wapnia; leki immunosupresyjne, takie jak cyklosporyna, Everolimus, takrolimus, sirolimus i takrolimus; wewnątrznaczyniowe środków kontrastowych; dożylnie bisfosfoniany; dożylnego Pentamidyna; wysokie dawki i/lub przewlekłe stosowanie niesteroidowych leków przeciwzapalnych; azotan galu; li; penicylamina) jest przeciwwskazaniem. Takich agentów należy przerwać co najmniej siedem dni przed rozpoczęciem terapii z cydofowir. Początek cydofowir jest również przeciwwskazany w pacjentach z kreatyniny w surowicy >1,5 mg/dl, obliczony klirens kreatyniny <=55 ml/min, lub białka w moczu >=100 mg/dl (2+ białkomocz lub więcej).

Źródła