Wyszukiwanie preparatu według nazwy

Aptiom i Effexor XR

Ustalenie interakcji Aptiom i Effexor XR oraz możliwości ich łącznego przyjmowania.

Wynik kontroli:

Aptiom <> Effexor XR

Aktualność: 27.11.2022 Recenzent: Shkutko P.M., k.n.m, in

W bazie danych oficjalnych katalogów wykorzystywanych do tworzenia serwisu stwierdzono interakcję ustaloną statystycznie na podstawie wyników badań, która może albo prowadzić do negatywnych konsekwencji dla zdrowia pacjenta, albo wzmacniać wzajemny pozytywny efekt. W celu rozwiązania problemu wspólnego przyjmowania leków konieczna jest konsultacja lekarska.

Konsument:

Leczenie eslicarbazepine może czasami przyczyną tego, że poziom sodu we krwi jest zbyt niski, stan znany jako hiponatremia, i używając go z wenlafaksyny może zwiększać to ryzyko. Może być konieczne dostosowanie dawki lub bardziej częste obserwacja lekarza dla bezpiecznego stosowania obu leków. Należy skonsultować się z lekarzem, jeśli wystąpią nudności, wymioty, ból głowy, apatia, drażliwość, trudności z koncentracją, pogorszenie pamięci, zamieszanie, skurcze mięśni, osłabienie lub niestabilność, jak mogą być objawy hiponatremii. Ciężkie przypadki mogą spowodować halucynacje, omdlenia, przechwytywanie, śpiączka, a nawet śmierć. Ważne jest, aby powiedzieć lekarzowi o wszystkich innych leków używasz, w tym witamin i ziół. Nie zaprzestać stosowania jakichkolwiek leków bez konsultacji z lekarzem.

Profesjonalista:

Monitor: jednoczesne stosowanie z innymi lekami, które mogą obniżyć poziom sodu w surowicy, takie jak leki moczopędne, inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny (SSRI), i serotoniny, inhibitory wychwytu zwrotnego noradrenaliny (Siozsn), mogą nasilać ryzyko wystąpienia hiponatremii, związanej z eslicarbazepine. W kontrolowanych badaniach klinicznych, 1% i 1,5% pacjentów, leczonych eslicarbazepine octan 800 mg/dzień, aż do 1200 mg/dobę, odpowiednio, mieli co najmniej jednego poziomu sodu w surowicy krwi cena mniej 125 mèkv/l, w porównaniu z żaden z pacjentów, otrzymujących placebo. Ponadto, 5,1% od eslicarbazepine pacjentów zanotowano spadek ponad 10 meq/l, w porównaniu z 0.7% z taktujący pacjenci. Efekty te były dawki i zwykle pojawiają się w ciągu pierwszych 8 tygodni leczenia, z początku w przeciągu 3 dni. Poważne, zagrażające życiu powikłania obejmują drgawki, odwodnienie, silne nudności i wymioty, wyrażona niestabilność chodu, a także kontuzji. Hospitalizacji i zaprzestaniu terapii eslicarbazepine były potrzebne w niektórych przypadkach. Jednoczesne gipohloremia obecny był także u pacjentów z hiponatremia.

Sterowanie: regularne monitorowanie surowicy i poziomy chlorku sodu należy wziąć pod uwagę w trakcie leczenia octanu eslicarbazepine i jednoczesne stosowanie innych leków jak wiadomo, aby zmniejszyć poziom sodu w surowicy. Pacjenci powinni być ostrzeżeni o trzeba udać się do lekarza, jeśli występują potencjalne oznaki i objawy niedoboru, takie jak nudności, wymioty, ból głowy, złe samopoczucie, apatia, drażliwość, trudności z koncentracją, pogorszenie pamięci, splątanie, osłabienie mięśni, skurcz mięśni, i niestałość (co może prowadzić do upadków). Bardziej poważne i/lub ostre przypadki mogą obejmować halucynacje, omdlenia, przechwytywanie, śpiączka, zatrzymanie oddechu i śmierć. W zależności od nasilenia hiponatremia, zmniejszenie dawki lub zaprzestanie octanu eslicarbazepine i inne leki mogą być wymagane, a także odpowiednie interwencji medycznej, wszczętej w razie potrzeby.

Źródła