Wyszukiwanie preparatu według nazwy

Mechlorethamine (Systemic) i Thalidomide

Ustalenie interakcji Mechlorethamine (Systemic) i Thalidomide oraz możliwości ich łącznego przyjmowania.

Wynik kontroli:

Mechlorethamine (Systemic) <> Thalidomide

Aktualność: 21.05.2022 Recenzent: Shkutko P.M., k.n.m, in

W bazie danych oficjalnych katalogów wykorzystywanych do tworzenia serwisu stwierdzono interakcję ustaloną statystycznie na podstawie wyników badań, która może albo prowadzić do negatywnych konsekwencji dla zdrowia pacjenta, albo wzmacniać wzajemny pozytywny efekt. W celu rozwiązania problemu wspólnego przyjmowania leków konieczna jest konsultacja lekarska.

Konsument:

Za pomocą talidomid wraz z mechloretamina może zwiększyć ryzyko niebezpiecznych skrzepów krwi. Ryzyko zwiększa się wraz z wiekiem, palenie papierosów, wysokie ciśnienie krwi lub wysoki poziom cholesterolu. Być może trzeba będzie przyjmować leki przeciwzakrzepowe lub przejść częstsze monitorowanie lekarza, aby bezpiecznie korzystać z obu leku. Należy natychmiast skontaktować się z lekarzem, jeśli występują potencjalne oznaki i objawy zakrzepów krwi, takie jak ból w klatce piersiowej, duszność, trudności w oddychaniu, odkrztuszanie krwi, nagła utrata wzroku i/lub ból, zaczerwienienie lub obrzęk ręki lub nogi. Ważne jest, aby powiedzieć lekarzowi o wszystkich innych leków używasz, w tym witamin i ziół. Nie zaprzestać stosowania jakichkolwiek leków bez konsultacji z lekarzem.

Profesjonalista:

Uważnie śledzić: jednoczesne stosowanie talidomidu z zawodami i/lub czynniki przeciwnowotworowe w terapii nowotworów złośliwych mogą nasilać ryzyko choroby zakrzepowo-zatorowej. Dokładny mechanizm nie jest znany, ale prawdopodobnie wieloczynnikowe. Jeden talidomid był powiązany z rozwojem zakrzepicy żył głębokich (DVT), i sama złośliwości również jest częstą przyczyną. W badaniu 100 pacjentów, otrzymujących chemioterapię indukcyjną (kombinacja deksametazon, Winkrystyna, doksorubicyna, cyklofosfamid, etopozyd i cisplatyny) dla szpiczaka mnogiego, dodawanie talidomidu było związane ze wzrostem częstości występowania zakrzepicy żył głębokich w porównaniu z chemioterapią bez talidomid (28% vs. 4%). Administracja talidomid był bezpiecznie powróciły w 75% pacjentów po zażyciu antykoagulantem terapii. W innym badaniu 9 z 21 (43%) pacjentów z przerzutami nerki-komórki raka (RCC), otrzymujących gemcytabina, 5-fluorouracyl, i talidomid rozwiniętą żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej, w tym jeden wypadek ze skutkiem śmiertelnym niewydolności serca. Wskaźnik ten jest znacznie wyższy niż 3% wskaźnik w grupie 125 pacjentów, którzy wcześniej byli leczeni w jednym zakładzie z podobnymi schemacie gemcytabina i 5-fu, ale bez talidomidu. To również wyższy niż 9% stawka (12 140 pacjentów) śledczy znaleźli w ankiecie opublikowane dane z pięciu testów RCC, którzy używali talidomid terapii bez towarzyszącej terapii cytotoksycznej. Inne badanie wykazało znaczącą asocjację zakrzepicy żył głębokich z działaniem doksorubicyny u pacjentów, otrzymujących talidomid. W szczególności, 31 192 (16%) szpiczak mnogi u pacjentów, leczonych DT-szybkość (tryb deksametazon, talidomid, cisplatyna, doksorubicyna, cyklofosfamid i etopozyd), rozwinął się zakrzepicy żył głębokich, podczas gdy tylko 1 z 40 (2.5%) zrobili to w DCEP-T (odpowiednik DT-PACE, ale bez doksorubicyna). Czas w zakrzepicy żył głębokich także został znacznie obniżony przy wystawieniu na działanie doksorubicyny. W puli analiza 39 obiecujące kontrolowanych badań klinicznych z udziałem 1784 talidomid pacjentów, częstość choroby zakrzepowo-zatorowej wyniósł 5%, gdy talidomid był stosowany w monoterapii, 13% w połączeniu z kortykosteroidami (8% do 26% została przedstawiona w poszczególnych badaniach z deksametazonem), a 17% - w połączeniu z chemioterapią. Wśród talidomid pacjentów ze szpiczakiem mnogim, zakłady zakrzepowo-zatorowej wahała się w zakresie od 1/30 wśród pacjentów, leczonych jednoczesne cyklofosfamid, etopozyd i cisplatyną w wysokich na około 1/3 pacjentów, leczonych doksorubicyną-zawierający trybów.

Sterowanie: uważna obserwacja zakrzepicy żył głębokich lub Tel zaleca się u pacjentów, którzy wymagają talidomid terapii w połączeniu z zawodami i/lub cytostatykami. Pacjenci powinni być ostrzeżeni o trzeba udać się do lekarza, jeśli rozwijają potencjalnych oznak i objawów choroby zakrzepowo-zatorowej, takich jak ból w klatce piersiowej, duszność i ból lub obrzęk w rękach lub nogach. Profilaktyka leki przeciwzakrzepowe, takie jak niskiej masy cząsteczkowej heparyny i warfaryny może być stosowne, ale decyzję podjąć działania thromboprophylactic musi być podjęta po wnikliwej analizie czynników ryzyka. W przypadku wystąpienia zdarzeń zakrzepowo-zatorowych na tle terapii talidomid, leczenie należy przerwać i standardową antikoagulyantnuu terapii. Po antykoagulantem się ustabilizuje i powikłania zakrzepowo-zatorowe zdarzenia pod kontrolą, talidomid może być ponownie uruchomiony w początkowej dawce jeżeli zasiłek jest przewyższają ryzyko. Przeciwzakrzepowego terapia powinna być kontynuowana w ciągu pozostałego kurs leczenia talidomid.

Źródła

Zangari M, Siegel E, Barlogie B, et al "Thrombogenic activity of doxorubicin in myeloma patients receiving thalidomide: implications for therapy." Blood 100 (2002): 1168-71
Urbauer E, Kaufmann H, Nosslinger T, Raderer M, Drach J "Thromboembolic events during treatment with thalidomide." Blood 99 (2002): 4247-8
Desai AA, Vogelzang NJ, Rini BI, Ansari R, Krauss S, Stadler WM "A high rate of venous thromboembolism in a multi-institutional Phase II trial of weekly intravenous gemcitabine with continuous infusion fluorouracil and daily thalidomide in patients with metastatic renal cell carcinoma." Cancer 95 (2002): 1629-36
Fine HA, Wen PY, Maher EA, et al. "Phase II Trial of Thalidomide and Carmustine for Patients With Recurrent High-Grade Gliomas." J Clin Oncol 21 (2003): 2299-304
Lee CK, Barlogie B, Munshi N, et al "DTPACE: an effective, novel combination chemotherapy with thalidomide for previously treated patients with myeloma." J Clin Oncol 21 (2003): 2732-9
Figg WD, Arlen P, Gulley J, et al. "A randomized phase II trial of docetaxel (taxotere) plus thalidomide in androgen-independent prostate cancer." Semin Oncol 28(4 Suppl 15) (2001): 62-6
Weber D, Rankin K, Gavino M, Delasalle K, Alexanian R "Thalidomide alone or with dexamethasone for previously untreated multiple myeloma." J Clin Oncol 21 (2003): 16-9
Cavo M, Zamagni E, Cellini C, et al. "Deep-vein thrombosis in patients with multiple myeloma receiving first-line thalidomide-dexamethasone therapy." Blood 100 (2002): 2272-3
"Product Information. Thalomid (thalidomide)." Celgene Corporation, Warren, NJ.
Zangari M, Anaissie E, Barlogie B, et al "Increased risk of deep-vein thrombosis in patients with multiple myeloma receiving thalidomide and chemotherapy." Blood 98 (2001): 1614-5
Zangari M, Barlogie B, Anaissie E, et al "Deep vein thrombosis in patients with mutiple myeloma treated with thalidomide and chemotherapy: effects of prophylactic and therapeutic anticoagulation." Br J Haematol 126 (2004): 715-21
Bennett CL, Nebeker JR, Samore MH, et al "The Research on Adverse Drug Events and Reports (RADAR) project." JAMA 293 (2005): 2131-40
Osman K, Comenzo R, Rajkumar SV "Deep venous thrombosis and thalidomide therapy for multiple myeloma." N Engl J Med 344 (2001): 1951-2
Escudier B, Lassau N, Leborgne S, Angevin E, Laplanche A "Thalidomide and venous thrombosis." Ann Intern Med 136 (2002): 711
Bennett CL, Schumock GT, Desai AA, et al "Thalidomide-associated deep vein thrombosis and pulmonary embolism." Am J Med 113 (2002): 603-6
Rajkumar SV, Hayman S, Gertz MA, et al. "Combination therapy with thalidomide plus dexamethasone for newly diagnosed myeloma." J Clin Oncol 20 (2002): 4319-23